Opis

Bajkowe miasto Zell leży w samym środku niecki Mittelpingzauer Senke, 758 metrów nad poziomem morza. Dolinę przecinają potoki Saalach i Salzach. Południowa część niecki to Zeller Furche, jedyna piękna nieckowa dolina pasma Pinzgauer Grasberge.

W tej dolinie znajduje się słynne, długie na 4 km i szerokie na 1,3 km jezioro Zeller See. W minionym stuleciu poziom wód gruntowych opadł o około metr, co odsłoniło i osuszyło łąki i mokradła. Ten jedyny w swoim rodzaju zbiornik wodny otoczony jest różnorodnymi formacjami geologicznymi. Na północy wznosi się Kamienne Morze Alp wapiennych, ograniczone od wschodu przez masyw Hochkönig.

Pokryte śniegiem szczyty pasma Hohe Tauern, wraz z najwyższą górą Austrii, Großglockner, wypiętrzają się na południe. Alpy wapienne i centralne połączone są spokojnym przejściem przez zielone zbocza gór Schiefer i Schmittenhöhe masywu Hundstein. Zell ma do zaoferowania jeszcze jedną specyficzną górską formację: wysoki na 1.854 metry Hahnenkogel (nazywany również Honigkogel) jest najwyżej zalesioną górą w Europie Środkowej.

130 roziskrzonych słońcem kilometrów tras, połączonych przez 57 kolejek linowych i wyciągów: zimowe szaleństwo na Kitzsteinhorn i Schmittenhöhe jest gwarantowane. W dolinie na zimowych sportowców czekają trasy biegowe, szlaki zimowych wędrówek i zamarznięte jezioro. W 1891 roku mieszkańcy Zell zasypali koryto potoku Schmittenbach, na którego brzegach założono miasto, i stworzyli w ten sposób bazę do dalszej rozbudowy miasta i jego dzielnic. Wcześniej potok oraz jego dziewięć dopływów stale sprawiało mieszkańcom kłopoty - po raz ostatni w roku 1737. Luźne ściany zbocza oraz erozja łupków mikowych stały się wtedy przyczyną katastrofy naturalnej. W reakcji na to nieszczęście gmina zakupiła cały obszar hal alpejskich i rozpoczęła ich zalesianie. W ten sposób niebezpieczeństwo zostało zażegnane raz na zawsze.

Praktycznie nieskażone biologicznie i higienicznie jezioro Zeller See obejmuje 175 milionów metrów sześciennych krystalicznej i zdatnej do picia wody. Za tę wyśmienitą jakość wody odpowiedzialne są trzciny i bagniska. W 1973 roku zostały one uznane przez rząd krajowy w Salzburgu za teren chroniony. Trzciny i mchy nie tylko skutecznie oczyszczają wodę, stanowią też doskonałe środowisko dla mnożenia się ryb. Dlatego też jezioro, o średniej głębokości 48 metrów, słynie także z bogactwa ich gatunków. Jezioro Zeller See staje się w zimie lodowym eldorado.

Przy grubości pokrywy lodowej ok. 50 cm można bezpiecznie pokonać akwen pieszo. Uważać trzeba jedynie w okolicy około 100 'studni', bąble bagiennego gazu nie pozwalają w tych miejscach na utworzenie się lodu.