Opis

Słowenia to niewielki kraj, który właściwie trudno odnaleźć, przyglądając się mapie Europy. Leży w Europie Południowo-Wschodniej. Powiedzenie "małe jest piekne" doskonale pasuje do byłej republiki Jugosławii dziś niepodległego państwa graniczącego z Włochami, Austrią, Węgrami i Chorwacją. Słowenia, choć niewielka (pod względem zajmowanej powierzchni o połowę mniejsza niż Szwajcaria), ma do zaoferowania tak wiele atrakcji, że śmiało może pod tym względem konkurować z krajami nawet kilka razy większymi. Naprawdę jest tu co oglądać. Od weneckich miast portowych na wybrzeżu, scen operowych i sal koncertowych Lublany i farm w węgierskim stylu w Prekmurju, po podziemny majestat jaskiń kocjańskich, ukryte wysoko w górach bazy partyzantów z czasów II wojny światowej i dramatyczną, wręcz filmową scenerię Alp Julijskich. To wszystko można zobaczyć właściwie jednego dnia, podróżując po Słowenii w poszukiwaniu miejsca odpowiedniego na wakacje. A jest w czym wybierać. Różnorodność i zmienność to cechy charakteryzujące krajobraz tego kraju, którego największym atutem są wspaniałe plenery. Słoweńcy, wyjątkowo życzliwi i gościnni, lubują się w sportach, które umożliwiają kontakt z naturą, a na tym swoistym "placu zabaw" po słonecznej stronie Alp szkoliło się wielu najlepszych na świecie narciarzy, alpinistów, kajakarzy i lotniarzy.

Kiedy jechać?

W słoweńskich górach śnieg może leżeć do końca czerwca, a czasami nawet do lipca, niemniej jednak wiosna to najlepszy czas na wypoczynek w dolinach i na nizinach. W lipcu i sierpniu ceny w hotelach idą w górę. Najlepszy czas na odwiedziny to wrzesień: dni są wciąż długie, temperatury stosunkowo wysokie, a tłumy turystów nieco się przerzedzają nastaje najlepsza pora na wycieczki i górskie wspinaczki. Październik i listopad mogą być deszczowe, ale kolory słoweńskiej jesieni zapierają dech w piersiach. Okres Bożego Narodzenia i Nowego Roku oraz pierwszy tydzień lutego to czas ferii.

Główne atrakcje

Kras, wapienny płaskowyż, rozciągasię od Novej Goricy do granicy z Chorwacją na południowym wschodzie, do Zatoki Triesteńskiej na zachodzie i do Vipavskiej Doliny na wschodzie. Postojna - Postojnska Jama o łącznej długości 27 km należy do grupy największych jaskiń na świecie i stanowi jedną z najbardziej znanych atrakcji turystycznych Słowenii. Cerknica - Największe miasto leżące w sąsiedztwie okresowo zanikającego jeziora fenomenu natury zaliczanego do największych atrakcji Słowenii. Miasto samo w sobie niczym szczególnym się nie wyróżnia, w okolicy natomiast, poza jeziorem, warto zobaczyć park regionalny. Dolina Logarska - polodowcowa kraina zajmuje pas o długości 7,5 km i szerokości 500 m. Na turystów czeka tu ponad 30 jaskiń, źródeł, szczytów i wodospadów. Lublana (Ljubljana) - największe miasto, stolica Słowenii Ptuj - miasto, którego historia sięga czasów rzymskich, najlepsze tereny upraw winorośli w całej Słowenii. Koper - jedno z malowniczych włoskich miast na północnym wybrzeżu półwyspu Istria. Piran - miasto malowniczo położone na samym cyplu słoweńskiej Istrii.

Kąpiele zdrowotne

W Słowenii jest 16 miejscowości, w których można zażywać leczniczych kąpieli dwie z nich leżą na wybrzeżu, w pobliżu Portoro`a, a inne we wschodniej części kraju. Tylko dwa ośrodki spośród wspomnianych szesnastu (Dolenjske Toplice i Radenci) to typowe kurorty uzdrowiskowe, z charakterystyczną atmosferą. Inne, jak Atomske Toplice , to hałaśliwe, tłumnie odwiedzane miejsca, oferujące wszelkie uciechy, szczelnie zapchane basenami, zjeżdżalniami wodnymi, kortami tenisowymi, saunami, salonami piękności i salonami masażu.

Główne imprezy

Słoweńcy obchodzą 14 świąt państwowych (prazniki) w roku. Jeżeli któreś z nich wypada w niedzielę, to poniedziałek jest dniem wolnym. Dzień św. Marcina (11 listopada) nie jest świętem państwowym, jest to jednak ważna data. Tego dnia moszcz (sok z winogron) oficjalnie staje się winem i może być sprzedawany. Rodziny spożywają na uroczystą kolację gęś, a restauracje proponują Martinovanje potrawkę z gęsi i młode wino wszystko przy dźwiękach ludowej muzyki. W Niedzielę Palmową, tak jak w Polsce, ludzie zanoszą do kościoła palmy, zwane butara. W wigilię dnia św. Grzegorza (11 marca) dzieci z miasteczek i wiosek w Gorenjskiej puszczają na wodę setki małych łódeczek ze świecami. Mieszkańcy większości słoweńskich miast obchodzą Noc Świętojańską (Kresna Noč, 23 czerwca), paląc ogniska. Z kolei 30 kwietnia, w wigilię dnia św. Jana, ustawia się ozdobne słupy, dookoła których odbywają się huczne zabawy.

Kuchnia

Nie sposób nie zauważyć, że kuchnia słoweńska pozostaje pod silnym wpływem krajów sąsiednich. Z Austrii pochodzi kiełbasa (klobasa), faszerowany owocami i orzechami strudel (zavitek), biały ser (skuta) i sznycel wiedeński (dunajski zrezek). Podobne do pierogów likrofi, njoki (kluski ziemniaczane) i risota (risotto) pochodzą z całą pewnością z Włoch, natomiast wkład węgierski to gulasz, paprykarz z kawałkami kurczaka lub wołowiny i palačinke, cienkie naleśniki nadziewane dżemem lub orzechami i polane czekoladą. Typowo słoweńskie potrawy są oparte na kaszy z gryki, jęczmienia lub kukurydzy i wykorzystują doskonałą dziczyznę. Słoweński chleb (kruh) jest wyśmienity, zwłaszcza chały pieczone przed świętami. Prawdziwy przysmak to chleb cętkowany (pisan kruh) robiony z trzech rodzajów zboża (gryka, pszenica i kukurydza) zwiniętych razem i wypieczonych. Większość posiłków w Słowenii zaczyna się od zupy, zazwyczaj rosołu z makaronem lub lanym ciastem, po czym następuje drugie danie. Główny składnik to mięso (meso), przede wszystkim wieprzowina (svinjina), rzadziej cielęcina (teletina), wołowina (govedina), a w sezonie dochodzi do tego dziczyzna, np. sarnina (srnina). Z bliżej nieznanych przyczyn kurczaki są rzadko widywane w jadłospisach. Częściej występuje indyk (puran) i gęś (gos). Słoweńcy uwielbiają ryby (riba) i owoce morza, niemniej jednak z dala od wybrzeża jada się głównie pstrągi (postrv) z Sočy. Słowenia na pewno nie jest rajem dla wegetarian, chociaż sytuacja zaczyna się powoli zmieniać i w jadłospisie zawsze znajdzie się kilka potraw bezmięsnych.